9ronĝ/i PIV1 , rod/i PV (malofte)
9ronĝi, rodi
(tr)
- Mordeti, manĝi per malgrandaj pecetoj: li havos en si la punon, la ronĝantan vermon, kiu rifuzos morti tra nekalkulebla tempo [1]; ĉevaloj […] vintre, malsategaj, […] ronĝas la arboŝelojn [2]; (figure) skrupulo […], kiu ronĝas kaj raspas mian konsciencon [3].
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Turgardisto Ole
2. Monato, Lenke Szász: Sovaĝa sorto, 2011
3. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, dua parto, ĉapitro 1a, p. 402a
2. Monato, Lenke Szász: Sovaĝa sorto, 2011
3. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, dua parto, ĉapitro 1a, p. 402a
- angle:
- gnaw, nibble
- beloruse:
- грызьці
- france:
- ronger
- germane:
- nagen
- hispane:
- roer
- hungare:
- rág
- japane:
- かじる
- katalune:
- rosegar, corroir
- nederlande:
- knagen
- perse:
- جویدن
- pole:
- obgryzać, podgryzać, chrupać, gryźć
- portugale:
- roer, mordiscar
- ruse:
- грызть
- ukraine:
- гризти, обгризати, точити, роз’їдати, підточувати
ronĝulo
- Iu el ronĝuloj.
- beloruse:
- грызун
- japane:
- 齧歯類 [げっしるい]
- pole:
- gryzoń
9ronĝuloj PIV1 , roduloj PV
Ordo de
mamuloj (Rodentia),
havanta en ĉiu makzelo po du ĉizilspecajn incizivojn:
fontoj de infektiĝo estas ronĝuloj
[4];
turfalkoj ĉasas ronĝuletojn, gvatante ilin dum senmova restado
en la aero kun
vibrantaj flugiloj
[5];
malgrandaj roduloj faras tiujn altajn pepajn sonojn
[6].
4.
Monato, Vladimir Lemelev: Damokla
glavo super la homaro, 2004
5. Monato, Thierry Tailhades: Erariga foto (2), 2012
6. Vikipedio, Strigoformaj birdoj
5. Monato, Thierry Tailhades: Erariga foto (2), 2012
6. Vikipedio, Strigoformaj birdoj
- angle:
- rodents
- beloruse:
- грызуны
- france:
- rongeurs
- germane:
- Nagetiere
- hispane:
- roedores (clase animal)
- hungare:
- rágcsálók
- katalune:
- rosegadors
- latinece:
- Rodentia
- nederlande:
- knaagdieren
- perse:
- جوندگان
- pole:
- gryzonie
- ruse:
- грызуны (отряд)
- ukraine:
- гризуни
ĉirkaŭronĝi
(tr)
- Ronĝi ĉe la ĉirkaŭo: el lia brustpoŝo, kie la viroj kutime portas tuketon aŭ fontoplumon, montriĝis ĉirkaŭronĝita koka osto [7].
- beloruse:
- абгрызаць
- germane:
- abnagen
- pole:
- obgryzać
- ruse:
- обгрызть, обгрызать