rezidu/o PIV1
reziduo
- 1.
Restaĵo de
reakcio:
fum-reziduo […] neflareble restas sur muroj, meblaro kaj ĉiaj
objektoj de la hejmo
[1];
la afero de la radiaktivaj […] reziduoj estas
serioza kialo kontraŭ atomenergiaj elektrocentraloj
[2].
feĉo,
precipitaĵo,
rekremento,
skorio- 2.
- (figure) Tio kio restas post fino de iu procezo natura, socia ktp: spioni ĉe sakstrato reziduojn de sordido [3]; la spirita aŭro de la moderna civilizo fatale reziduas, reduktiĝas [4].
1.
Monato, Roberto Pigro: Kie fumo leviĝas, tie fajro (kaj malsanoj) troviĝas, 2014
2. L. G. Restrepo Rivas: Timo kaj aliaj sentoj, 2011-03-24
3. Grigori Arosev: Poezio sed ne poemoj, Monato, 2000/12, p. 28
4. La Ondo de Esperanto, 2003, № 12 (110)
2. L. G. Restrepo Rivas: Timo kaj aliaj sentoj, 2011-03-24
3. Grigori Arosev: Poezio sed ne poemoj, Monato, 2000/12, p. 28
4. La Ondo de Esperanto, 2003, № 12 (110)
- angle:
- 1. bottoms, residue
- beloruse:
- 1. асадак, ападак, рэштка 2. рэшта, парэшткі
- ĉeĥe:
- 1. reziduum, zbytek, zůstatek
- ĉine:
- 留数 [liúshù], 留數 [liúshù]
- france:
- 1. résidu (chimie)
- germane:
- Residuum 1. Rückstand
- indonezie:
- 1. residu
- nederlande:
- residu
- pole:
- osad
- rumane:
- sediment
- slovake:
- 1. rezíduum, zostatok
- ukraine:
- 1. залишок, осад, осадок, відстій, шлам, залишок, решта