^*pip/o ^PV

Aparato kun forneto por bruligi tabakon aŭ alian substancon, kaj tubo tra kiu oni enspiras la fumon: fumi pipon da tabako [1]; ĉe l' kamen' el pipo ringe, — fumon lasas mi [2]; mi volus elfumi pipon tie malsupre [3]; en unu mano li havas malgrandan tason, en la dua argilan pipon, li faras sapajn vezikojn [4]; fumi pipon de opio ^FdO ; [li] pip-en-mane gestis al mi, ke mi eniru [5]; li pipe montras la nefermitan pordon kaj la sinjorino transiras la sojlon [6]; la pipfumo estis densa ĉirkaŭ li [7]; [li] deprenis la pipkapoforman ĉapelon [8]; ĉu eble vi povas amike favori min per unu pipopleno [9]?

Fumi tabakon aŭ aliaĵon per pipo: Nacko pipas [10].

Pipo en kiu fumo malvarmiĝas en akvujo antaŭ ol oni enspiras ĝin: kelkfoje, kiam ne haveblis pipo, mi improvizis akvopipon el plasta botelo kaj tubo de skribilo [11]; Ksajido ridetis kaj suĉis fumon el la serpentbuŝaĵo de sia akvopipo [12].