*pip/o PV
*pipo
- Aparato kun forneto por bruligi tabakon aŭ alian substancon, kaj tubo tra kiu oni enspiras la fumon: fumi du pipojn potage.
- angle:
- pipe
- beloruse:
- люлька, піпка
- bretone:
- korn-butun, korn (-butun)
- ĉeĥe:
- dýmka, fajfka, pípa
- france:
- pipe
- germane:
- Pfeife
- hispane:
- pipa
- hungare:
- pipa
- katalune:
- pipa
- nederlande:
- pijp
- portugale:
- cachimbo, pito
- ruse:
- трубка (курительная)
- slovake:
- fajka
- svede:
- pipa
- ukraine:
- люлька
pipi
- Fumi tabakon aŭ aliaĵon per pipo: Nacko pipas [1].
1.
K. Mikszáth, trad. J. Horvath:
Fraŭlino el oro, 2002
- france:
- fumer la pipe
akvopipo
- Pipo en kiu fumo malvarmiĝas en akvujo antaŭ ol oni enspiras ĝin: kelkfoje, kiam ne haveblis pipo, mi improvizis akvopipon el plasta botelo kaj tubo de skribilo [2].
2.
St.Pa.: 50a IS,
diskutgrupo „kanabemuloj“, 2006-09-23
- ĉeĥe:
- vodní dýmka
- france:
- narguilé, pipe à eau
- nederlande:
- waterpijp
- slovake:
- vodná fajka
administraj notoj
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.