*nuk/o

*nuko

ANA
1.
Malantaŭa parto de kolo: fortranĉi la kapon de birdo ĉe la nukoZ ; (figure) klini la nukon antaŭ iu (obee submetiĝi al iu).
2.
Malantaŭa parto de la kapo, okcipito: Antono dubeme gratis sian nukon [1]; la princo similis al li nur per sia nuko [2]; (frazaĵo) Sur lia nuko sidas pli ol peruko PrV (li estas saĝa kaj sperta).
1. Hans Weinhengst: Tur-Strato 4, Literatura Mondo, Budapest, 1934
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Neĝa reĝino
angle:
nape, scruff
beloruse:
патыліца
bretone:
kilpenn
ĉeĥe:
týl, vaz, šíje
ĉine:
頸背 [jǐngbèi], 颈背 [jǐngbèi], 后颈 [hòujǐng], 後頸 [hòujǐng], 脖 [bó]
france:
nuque
germane:
Nacken
hispane:
nuca
hungare:
nyakszirt, tarkó
indonezie:
kuduk, tengkuk
itale:
nuca
japane:
うなじ, 首筋 [くびすじ], 襟首 [えりくび]
katalune:
nuca, clatell
nederlande:
nek
nepale:
घाँटी
perse:
پس گردن، پشت گردن
pole:
kark
portugale:
nuca
ruse:
1. шея 2. затылок
slovake:
tylo, väz, zátylok, šija
svede:
nacke
ukraine:
потилиця

malmolnukaZ , rigidnuka

Fiere obstina, kvazaŭ ne klinanta obee la kolon: sed ili kaj niaj patroj fariĝis fieraj kaj malmolnukaj kaj ne obeis Viajn ordonojn [3].
angle:
obstinate, intransigent, stubborn, mulish, stiff-necked
beloruse:
упарты
bretone:
dibleg
ĉeĥe:
zatvrzelý
ĉine:
固執 [gùzhí], 固执 [gùzhí], 硁 [kēng], 硜 [kēng], 紾 [zhěn], 繣 [huà]
france:
intransigeant, obstiné
germane:
hartnäckig
hispane:
testarudo, terco
hungare:
hajthatatlan, kemény, nyakas
indonezie:
keras kepala
itale:
ostinato (fiero)
japane:
強情な [ごうじょうな], 反抗的な [はんこうてきな]
katalune:
obstinat, recalcitrant, cabut
nederlande:
hardnekkig
perse:
سرسخت، یکدنده، لجوج
portugale:
teimoso, obstinado, cabeça-dura
ruse:
жестоковыйный (библ.), упрямый, непреклонный, несгибаемый, непримиримый
slovake:
tvrdohlavec, zatvrdilec
svede:
styvnackad
ukraine:
норовистий, непокірливий, непокірний

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.
malmol~a, rigid~a: Mankas verkindiko en fonto.