^*manovr/i ^UV

(ntr)

1.

Fari laŭcelajn iradojn por sin meti en taŭgan aranĝon aŭ lokon: lerte manovri por ĉirkaŭbari la malamikon; la lokomotivo longe manovris en la stacio; la aerfluo ŝajnas multe malpli stabila, kaj estas malfacile manovri la kajton, kaj ofte ĝi subite falas teren [1]; la grandaj svedaj ŝipoj povis malbone manovri pro ventomanko, kaj surprize la rusa mararmeo venkas [2].

2.

Manipuli¹: manovru sur tiuj ĉi truoj per viaj fingroj, donu al la fluto spiron per via buŝo, kaj la fluto eldonos tre bonan muzikon ^Hamlet ; mirinde lerte li, kanajlo, manovras la kartojn [3]; ambaŭ lingvojn […] vi konas tro malmulte, por ke vi povu manovri kun ili tiel, kiel postulis la objekto kaj la scienca nomenklaturo ^Marta .

3.

(figure) Lerte klopodi por atingi celon: la virino estas ruza kaj lerte manovras (ĵonglas²) kun siaj adorantoj [4]; [ili] per subaĉeto manovris, ke la urbeta anoncisto kriu pri nia prezentaĵo tra ĉiu strato [5]; la verdikto […estis] cinika manovro por eligi religion el la nacia vivo [6]. intrigi

Sinsekvo de movoj por atingi celatan pozicion: post unu jaro ni ripetos la manovrojn, kaj se vi faros neniun eraron en la komandado, vi ricevos la korpuson [7]; antaŭ kiam la Egiptanoj finis ĉi tiun manovron, jam la Libianoj, imitante ilin, formis ok vicojn kontraŭ la ĉefa korpuso [8]; estas almenaŭ teĥnike imageble, ke oni urĝokaze telestirus la tutan aviadilon por rekte de la regturo malhelpi specifan mismanovron [9]; dum la nokto tie ripozis pli ol cent paroj da cikonioj post la grandaj manovroj [10]; la manovristoj sin okupas je la manovro de la veloj [11].

Moviĝoj de soldatoj aŭ ekipaĵoj, eventuale ene de operacio^1.c: ĉiuj soldatoj okupiĝis pri militmanovroj [12].