labil/a
labila
-
Malstabila;
facile perdanta sian ekvilibron, bonstaton:
homo kun labila sano
[1];
patologia labileco
[2];
kiam kaj plezuro kaj doloro okazas en la psiko temas pri labilaj emocioj
[3];
en tiu strange labila animstato, kiam la spirito ŝvebas inter maldormo kaj
eksonĝo, en mia ekscitita fantazio riveliĝis malpudoraj seksludoj
[4].
egalanima,
firma,
konstanta2
ŝanceliĝi
1.
La Ondo de Esperanto, 2003, № 2 (100)
2. La Ondo de Esperanto, 2003, № 5 (103)
3. Platono: La Respubliko (πολιτεια), Parto Naŭ
4. Valdemar Vinař: La skandalo pro Jozefo, Plendoj de Jozefo arestita
2. La Ondo de Esperanto, 2003, № 5 (103)
3. Platono: La Respubliko (πολιτεια), Parto Naŭ
4. Valdemar Vinař: La skandalo pro Jozefo, Plendoj de Jozefo arestita
- angle:
- unstable
- beloruse:
- лябільны, нестабільны, хісткі
- ĉine:
- 婀 [ē], 不稳 [bùwěn], 不穩 [bùwěn], 不稳定 [bùwěndìng], 不穩定 [bùwěndìng]
- france:
- instable
- germane:
- labil, unbeständig
- japane:
- 不安定な [ふあんていな]