kanuo
Malpeza boato kun rigida
ŝelo, kondukata per simpla pagajo
kiajn tradicie uzis indianoj, kaj en kiu oni aŭ
genuas aŭ sidas sur benko:
la nomon de la insularo „Tierra del Fuego” (Fajrolando) donis Magelano en 1520
pro la multaj fajroj, kiujn la indiĝenoj kutime faris por sin varmigi, eĉ ene
de siaj kanuoj
[1];
en la ekspozicio oni rigardas envie la konkretajn rezultojn: restaŭritajn
meblojn, teksitajn kaj broditajn tapiŝojn kaj tukojn, pentraĵojn,
ceramikaĵojn, kaligrafiaĵojn, […] kanuon kaj seĝojn, skulptaĵojn,
[…]
[2].
kajako
- angle:
- canoe
- beloruse:
- каноэ
- bulgare:
- кану
- ĉeĥe:
- kanoe
- ĉine:
- 划子 [huázi], 独木舟 [dúmùzhōu], 皮划艇 [píhuátǐng]
- dane:
- kano
- france:
- canoë
- germane:
- Kanu, Kanadier (Kanu)
- hungare:
- kenu
- indonezie:
- kano
- japane:
- カヌー, 丸木舟 [まるきぶね]
- katalune:
- canoa
- kroate:
- kanu
- nederlande:
- kano
- pole:
- kanadyjka, kanu, canoe
- slovake:
- kanoe
- svede:
- kanot
- turke:
- kano
- ukraine:
- каное