jid/o

jido

LINPIV1
Lingvo uzata de orienteŭropaj judoj, ĝermana (germandevena), tamen enhavanta multajn hebreajn kaj slavajn vortojn: la jida skribo uzas hebrean alfabeton; kiujn lingvojn sciis Ludoviko Zamenhof? ― liaj gepatraj lingvoj estis la rusa kaj la jida [1]; nepris instrui al la infano la polan lingvon, ĉar hejme ili ĉiam parolis jide [2]; la hejma lingvo de la aŝkenazoj estis la jida lingvo [3]; en jido al la germana W respondas ne „vavo“, sed duliteraĵo „cvej vovn“ [4]. VD:hebrea lingvoSIN:judgermana lingvo
1. Monato, Boris Kolker: La gepatra de Zamenhof, 2003
2. Monato, Zofia Banet-Fornalowa: Listo de Sendler, 2004
3. Vikipedio, Aŝkenazoj
4. Vikipedio, W
angle:
 Yiddish
beloruse:
 ідыш
bulgare:
 Идиш
france:
 yiddish (subst.)
germane:
 Jiddisch
hebree:
 יידית, יידיש
hungare:
 jiddis
itale:
 yiddish
katalune:
 jiddisch, judeoalemany (subst.)
nederlande:
 Jiddisch
portugale:
 Iídiche
ruse:
 идиш
svede:
 jiddisch

administraj notoj

pri jid/o : 
  Mi ne vidas pravigon por la skribo per majusklo (same,
  kiel por Sanskrito, Latino ks). 
  [MB]