¹himn/o ^FK

Kantaĵo kaj precipe ties teksto por honori Dion, diaĵon, heroon, idealon aŭ similan: [ili] sendas al ĉielo Himnojn, ĝemojn, amokantojn ^FK ; fari inaŭguron […] kun glorhimnoj kaj kantoj, kun cimbaloj, psalteroj, kaj harpoj [1]; kantinte himnon, ili foriris al la monto [2]; admonu unu la alian per psalmoj kaj himnoj kaj spiritaj kantoj [3]; ŝi forgesis kunkanti la himnon, ŝi forgesis preĝi sian Patronian [4]; himno de ĝojo [5]; funebra himno [6]; tiu knabino kantis nian plej sanktan himnon, kiun aŭdi havas la rajton nur la faraono [7]; ĝi estas nia himno en muziko de la svedo Adelsköld [8]; starhimno (ĉe kies plenumo en diservo oni staras) al la Sanktega Dipatrino. kantiko, psalmo

Libroforma kolekto da himnoj religiaj: en 2007 oni solenos la centjaran jubileon de la kristana himnaro esperantlingva (Ordo de Diservo, Kembriĝo, 1907) [9]; Montague Butler (kiu estis Kvakero) tradukis multajn himnojn kaj kompilis la himnaron esperantan [10].