glugl/i ^PIV1

glugli ↝

(ntr)

: Brui kiel agite fluanta, bobelanta akvo. lirli

angle:: burble, gurgle
beloruse:: булькаць, булькатаць
ĉeĥe:: bublat, klokotat, žbluňkat
france:: gargouiller, glouglouter
germane:: glucksen, gluckern, gurgeln
hispane:: gorgotear
hungare:: bugyog, bugyborékol
katalune:: clapotejar
portugale:: gluglurejar
ruse:: булькать
slovake:: klokotať, žblnkotať

gluglo

: Bruo simila al tiu de skuata akvo: apenaŭ li prenis duonon el taso da teo, enŝvebis ridaj glugloj [1].

1. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 62a, p. 333a

beloruse:: булькат
ĉeĥe:: žbluňknutí
france:: gargouillement, glouglou
germane:: Glucksen, Gluckern, Gurgeln
hispane:: gorgoteo
hungare:: bugyogás, bugyborékolás
katalune:: clapoteig
portugale:: gluglu
ruse:: бульканье
slovake:: žblnknutie

administraj notoj

~i: Mankas dua fontindiko.
~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.