glugl/i PIV1
glugli
(ntr)
-
Brui kiel agite fluanta,
bobelanta akvo:
en la tubo siblis kaj singulte gluglis aero
[1].
gargari,
lirli
1.
Aleksandro Grin, trad. Jurij Finkel: Kuranta sur ondoj, Ĉapitro IV
- angle:
- burble, gurgle
- beloruse:
- булькаць, булькатаць
- ĉeĥe:
- bublat, klokotat, žbluňkat
- ĉine:
- 瘶口 [sòukǒu], 汩汩 [gǔgǔ], 嗽口 [sòukǒu], 漱口 [shùkǒu], 瘶 [sòu], 嗽 [sòu]
- france:
- gargouiller, glouglouter
- germane:
- glucksen, gluckern, gurgeln
- hispane:
- gorgotear
- hungare:
- bugyog, bugyborékol
- katalune:
- clapotejar
- portugale:
- gluglurejar
- ruse:
- булькать
- slovake:
- klokotať, žblnkotať
- ukraine:
- булькати
gluglo
- Bruo simila al tiu de skuata akvo: mi petole demandis al la infaneto ĝian nomon, kaj la patrino kontente tradukis ĝian gluglon [2]; apenaŭ li prenis duonon el taso da teo, enŝvebis ridaj glugloj [3].
2.
Cezaro Rossetti: Kredu min, sinjorino!, 40. Kaj Rapide Kreskas La Afero.
3. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 62a, p. 333a
3. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 62a, p. 333a
- beloruse:
- булькат
- ĉeĥe:
- žbluňknutí
- france:
- gargouillement, glouglou
- germane:
- Glucksen, Gluckern, Gurgeln
- hispane:
- gorgoteo
- hungare:
- bugyogás, bugyborékolás
- katalune:
- clapoteig
- portugale:
- gluglu
- ruse:
- бульканье
- slovake:
- žblnknutie
- ukraine:
- булькіт, булькотіння