fusil/o ^PV

fusilo

: Portebla pulvopafilo, konsistanta el ligna afusteto kaj ŝtala tubo, pli longa ol tiu de karabeno: leonoj ne staras ĉe la sama loko dum la ĉasisto reiras hejmen por havigi fusilon [1]; oni sendos vin kun fusiloj en la manoj kontraŭ viaj sovetiaj fratoj ^Metrop! videblis la akraj linioj de la ruĝaj domoj de la cara fusilfaktorio [2]; [ili] bone konas la ĉasarmilojn, malpezajn mitralojn, fusilojn, plumberpafilojn kaj aerpafilojn [3]; kun surmetita bajoneto, kaj la fusilo ĉepiede [4]; kun fumanta fusilo enmane [5]. karabeno, pafilo³

1. John Merchant: Kompatinda Klem, Ĉapitro 8
2. Valdemar Langlet: Vojaĝimpresoj, Ĉe Lev Tolstoj en Jasnaja Poljana
3. Monato, Saliko: Ĉasado, 2013
4. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, Ĉapitro 14
5. Louis Beaucaire: Kruko kaj Baniko el Bervalo, En sia korto ĉiu kok’ estas forta

: Soldato, armita per fusilo; fuziliero: lian voĉon superbruas la salvo de la fusilistoj [6]; la 10a fusilista divizio [7].

6. G. Gárdonyi, trad. J. Horvath: Steloj de Eger, 2012
7. La Ondo de Esperanto, 2000, No 7 (69)