*fantom/o PV

*fantomo  ↝ Vikipedio

1.  ↝
Apero de mortinto sub videbla, ne palpebla figuro; ombro3, reaperanto, spirito4: la fantomo de la patro en Hamleto; lian palan vizaĝon la luno fantome prilumis [1].
2.  ↝
(figure) Nura ŝajno sen realeco; iluzio, ĥimero: li estas senpova fantomo de reĝo; post tiu longa malsano li estis nur la fantomo de si mem; postkuri la fantomon de la gloro.
1. H. Heine, trad. L. L. Zamenhof: La Rabeno de Baĥaraĥ, 1929
angle:
phantom, ghost
beloruse:
фантом, здань, прывід
ĉeĥe:
duch, fantom, mátoha, příšera, strašidlo
france:
fantôme, spectre (fantôme), ombre (fantôme), semblant
germane:
Phantom, Scheinbild, Trugbild 1. Gespenst, Geist, Spukgestalt
hispane:
fantasma
hungare:
1. kísértet, fantom 2. fantom
nederlande:
1. geest, spook 2. waanbeeld
perse:
شبح، روح
portugale:
fantasma, aparição, alma do outro mundo, abantesma
ruse:
призрак, привидение, фантом
slovake:
mátoha, prelud, prízrak

fantoma

Simila al fantomo, nebula, malklara, eble iluzia, maltrankviliga: fantoma aperaĵo.
france:
fantomatique
hungare:
kísértet-, kísérteties

fantomi  ↝

(ntr)
Aperi kiel aŭ kvazaŭ fantomo; hanti.
angle:
haunt
beloruse:
зьяўляцца як прывід
ĉeĥe:
strašit (strašidlo)
france:
hanter
germane:
spuken, geistern
hungare:
kísért
nederlande:
spoken
ruse:
появляться как привидение
slovake:
mátať, mátožiť

administraj notoj

pri ~o: 
    Vd adm sub spektro. [MB]
~a: Mankas dua fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~i: Mankas dua fontindiko.
~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.