¹estetik/o ^JED

1.

Parto de filozofio, kiu temas pri belo en naturo kaj en artoj: ĵus aperinta verko de profesoro Hegel pri „Estetiko“ [1]; tiu konsilo, kiel ĝenerala regulo, […] respondas al postuloj de estetiko [2].

2.

Beleco, konformo al la reguloj de estetiko: Esperanto estas plena je harmonio kaj estetiko kaj memorigas per si la lingvon italan [3].

1.

Konforma al la sento de la belo: la ĝemoj de la vento, la fluo de solenaj tonoj, formis unu estetikan tuton [4]; li komencis tamen paroli facilmaniere […] mokante nesufiĉe estetikajn ideojn de la cezaro [5]; li ne volis veki neestetikajn pensasociojn [6]; ĉiu [lia] vorto estas nepre necesa, kaj havas propran sencan kaj estetikan funkcion [7]. bela, bongusta, bonstila, eleganta, harmonia

2.

Rilata al estetiko: Estetika Societo de Romford [8]; klasikaj estetikaj modeloj kaj konceptoj [9]; longaj tradicioj, ofte kaŭzas ne nur malsamajn, sed kelkrilate eĉ kontraŭajn etikajn kaj estetikajn konceptojn [10].