emanaci/i
emanacii
-
Eliri, ekaperi el sia origino:
la Unua Homo, kiun venkis la detrua spirito de la mallumo, sed kiun savas la
unua emanacio de Dio, la viva spirito
[1];
[mi] rigardis ĉion ― estis nenio, estis neniu ― estis kvazaŭ emanacio
de ĉio, sole kosmaj korpoj de arboj, homoj, mebloj malklare aperis
FdO
.
emani,
enkarniĝo,
elradii
- angle:
- emanate
- beloruse:
- сыходзіць
- germane:
- hervorgehen