diskredit/i SPV
diskrediti, diskreditigi
(malofte)
Senkreditigi1,
malkredindigi,
misfamigi:
se oni diras al vi: tiu aŭ alia Esperantisto aŭ societo
Esperantista en
tro granda sed ne prudenta fervoro faris ian falsan paŝon kaj
ridindigis
aŭ diskreditigis per tio ĉi vian tutan aferon, tiam respondu:
La afero Esperanta dependas de nenia persono nek societo
EE
;
diskrediti la tezojn de siaj kontraŭuloj
[1];
por diskrediti la Sovetunion, oni disvastigis falsajn informojn pri
kruelaĵoj de la bolŝevikoj
[2].
1.
J. Sapir, trad. V. Lutermano:
Ĉu nesciuloj aŭ falsistoj?, le Monde diplomatique, 2009-03
2. Vikipedio, Antikomunismo
2. Vikipedio, Antikomunismo
- beloruse:
- дыскрэдытаваць
- ĉeĥe:
- diskreditovat, zbavit důvěry
- france:
- discréditer
- germane:
- diskreditieren
- pole:
- dyskredytować
- slovake:
- diskreditovať, znevážiť
- ukraine:
- дискредитувати