detergent/o, detergant/o

(malofte)

Lavilo², kiu solvas aŭ suspensiigas la malpuraĵon: ĉion lavis niaj junuloj, eĉ per detergentoj, por ke nenio stinku en la aŭtobuso [1]; ĉu niaj manĝaĵoj igas nin odori, aŭ ĉu la detergantoj [2]? lavpulvoro, lesivo¹, sapo

Rim.: PIV2 derivas la vorton „deterganto“ el iu verbo „deterg/i“, kiu pli malpli signifas lavi aŭ purigi. Sed laŭ esperanta vortfarado, oni tiam devus nomi la lavilon „detergilo“. Mi rekomendas uzi la fundamentajn kaj regulajn vortojn „lavi“ kaj „lavilo“. [Wolfram Diestel]