dajmon/o

dajmono PIV1

REL Mezranga supernatura estaĵo, ofte malbona sed iam favora, peranto inter la homoj kaj la dioj, aŭ granda dio aganta inkognite; genio3, ĝenio: la persona dajmono de Sokrato; latineca vorto por la grekdevena „dajmono“ estas genio3.a.
SUB:anĝelo, demono, elfo, feo, koboldo
angle:
 daemon
beloruse:
 дэман
bulgare:
 демон
ĉeĥe:
 démon
france:
 démon, génie
germane:
 Dämon, Dämonion
hebree:
 דמון, שדון
hispane:
 demonio
hungare:
 démon
katalune:
 dèmon
malnovgreke:
 δαίμων
nederlande:
 demon
pole:
 demon, dajmon{m}, dajmona{f}
portugale:
 demônio
ruse:
 демон
ukraine:
 (особисте) божество

administraj notoj

~o : Mankas dua fontindiko.
~o : Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.