dajmon/o
Mezranga supernatura estaĵo, ofte malbona sed iam favora,
peranto inter la homoj kaj la dioj, aŭ granda dio aganta
inkognite;
genio3,
ĝenio:
la persona dajmono de Sokrato;
latineca vorto por la grekdevena „dajmono“
estas
genio3.a.
anĝelo,
demono,
elfo,
feo,
koboldo
- angle:
- daemon
- beloruse:
- дэман
- bulgare:
- демон
- ĉeĥe:
- démon
- france:
- démon, génie
- germane:
- Dämon, Dämonion
- hebree:
- דמון, שדון
- hispane:
- demonio
- hungare:
- démon
- katalune:
- dèmon
- malnovgreke:
- δαίμων
- nederlande:
- demon
- pole:
- demon, dajmon{m}, dajmona{f}
- portugale:
- demônio
- ruse:
- демон
- ukraine:
- (особисте) божество
administraj notoj
~o :
Mankas dua fontindiko.
~o :
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.