9ĉin/o PIV1
9ĉino
- 1.
- Ŝtatano de Ĉinujo: ŝi helpis ankaŭ al elmigrintaj ĉinoj [1]; pli ol unu miliardo da ĉinoj [2]; la ĉinoj festas novjaron laŭ la malnova luna kalendaro, sed en ĉiutagaj aferoj ili observas la gregorian [3]; la ĉinino Hou Jifan, aktuala ĉampiono, kaj la baratanino Koneru Humpy renkontiĝis dek fojojn dum la finalo [4].
- 2.
- Homo kun ĉina nacieco; hano.
ĥino1.
Noticoj, Monato, 1993/09, p. 4
2. Yamasaki Seikô: Ĉu vere kristana erao?, Monato, 2000/04, p. 17
3. Yamasaki Seikô: Ĉu vere kristana erao?, Monato, 2000/04, p. 17
4. Monato, Bardhyl Selimi: Ŝak-ŝoko por Gorbaĉov
2. Yamasaki Seikô: Ĉu vere kristana erao?, Monato, 2000/04, p. 17
3. Yamasaki Seikô: Ĉu vere kristana erao?, Monato, 2000/04, p. 17
4. Monato, Bardhyl Selimi: Ŝak-ŝoko por Gorbaĉov
- angle:
- 1. Chinese (citizen) 2. Chinese
- beloruse:
- кітаец
- ĉine:
- 1. 中国人 [zhōng guó rén] 2. 中华民族 [zhōng huá mín zú], 华人 [huá rén]
- france:
- Chinois (subst.)
- germane:
- 2. Chinese
- greke:
- 2. κινέζος
- hebree:
- 2. סיני
- hispane:
- 2. chino
- hungare:
- 1. kínai (állampolgár) 2. kínai (nemzetiségű)
- itale:
- cinese (sost.)
- japane:
- 中国人 [ちゅうごくじん], 漢人 [からびと]
- katalune:
- xinés (subst.)
- nederlande:
- 2. Chinees (persoon)
- pole:
- Chińczyk
- portugale:
- 2. chinês
- ruse:
- 2. китаец
- slovake:
- 2. Číňan
- tibete:
- རྒྱ་མི་
- ukraine:
- китаєць
ĉina
- 1.
- Rilatanta al ĉinoj, ilia nacieco aŭ ŝtato: la ĉina registaro [5]; la ĉina mediprotekta sektoro [6].
- 2.
- Ĉina lingvo: la ĉina kune kun la tibeta estas el la sino- aŭ ĉino-tibeta familio [7].
ĥina5.
Mu Binghua: Konsumado dum ferioj kaj vesperoj, Monato, 2000/09, p. 10
6. Mu Binghua: Mediprotekta industrio havas esperigan estonton, Monato, 2001/02, p. 10
7. Sabeo Fu/Yamasaki Seikô: Formortanta lingvo de malplimulto en Ĉinio, Monato, 2001/01, p. 22
6. Mu Binghua: Mediprotekta industrio havas esperigan estonton, Monato, 2001/02, p. 10
7. Sabeo Fu/Yamasaki Seikô: Formortanta lingvo de malplimulto en Ĉinio, Monato, 2001/01, p. 22
- angle:
- 1. Chinese (adj.) 2. Chinese (language)
- beloruse:
- кітайскі
- france:
- 1. chinois, chinoise (adj.) 2. chinois (langue)
- germane:
- chinesisch
- hebree:
- סִינִית
- hungare:
- kínai
- itale:
- cinese (agg.)
- japane:
- 中国の [ちゅうごくの]
- katalune:
- xinés (adj.)
- pole:
- chiński
- rumane:
- chinez
- ukraine:
- китайський
9Ĉinujo PIV1
Ŝtato
en Orienta
Azio,
ĉe la
Flava Maro, la
Orienta Ĉina Maro kaj la
Suda Ĉina Maro,
inter Rusujo kaj
Birmo.
la Rusa Imperio, la Qing-Dinastio de Ĉinujo kaj aliaj potencoj
vastiĝis en la areon kaj kaptis la ĉiomon da Centra Azio je la fino de la 19-a jarcento
[8];
Bambuo […] plejparte kreskas en la humidaj grundoj de Hindujo,
Tajlando, Ĉinujo kaj Japanujo
[9].
Ĉinio,
Ĥinujo
- angle:
- China
- beloruse:
- Кітай
- ĉine:
- 中国 [Zhōngguó], tr. 中國 [Zhōngguó] , 中华 [Zhōng huá], tr. 中華 [Zhōng huá]
- france:
- Chine, République populaire de Chine
- germane:
- China
- greke:
- Κίνα
- hebree:
- סין
- hispane:
- China
- hungare:
- Kína
- indonezie:
- Cina, Tiongkok
- itale:
- Cina
- katalune:
- la Xina, República Popular de la Xina
- nederlande:
- China
- pole:
- Chiny
- portugale:
- China
- rumane:
- China
- ruse:
- Китай
- slovake:
- Čína
- uzbeke:
- Хитой
10Hindoĉinujo
- La duoninsulo en sudorienta Azio, kiu situas sude de Ĉinujo kaj oriente de Hindujo.
- angle:
- Mainland Southeast Asia, Indochina
- beloruse:
- Індакітай
- france:
- Indochine
- germane:
- Indochina
- pole:
- Indochiny
administraj notoj
Hindo~ujo
:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.