^*nur ^UV

Adverbo signifanta:

1.

Tiom, kaj ne pli ol tiom (kiom sekvas); tio, kaj ne pli ol tio (kio sekvas): en la ĉambro sidis nur kelke da homoj [1]; biletoj kostas nur 10 ĝis 50 juanojn [2]; tuj post la hejto la forno estis varmega, post unu horo ĝi estis jam nur varma, post du horoj ĝi estis nur iom varmeta [3]; en nia lando sin ne trovas montoj sed nur montetoj [4]; ŝi estas nur dekkvin-jara [5]; [li] estas ne nur diligenta, sed ankaŭ pia [6]; li povas paroli nur pri la plej ĉiutagaj aferoj [7]; Esperanto estas nur lingvo [8].

2.

Ne alie ol: mi tion faris nur por plaĉi al vi; via vino estas nur ia abomena acidaĵo [9]; kun vi oni povas paroli nur malkaŝe [10]; nur aŭskultu mian voĉon [11]; ŝi nur ploris [12]; rigardadi Esperanton nur de ĝia flanko praktika kaj uzadi ĝin nur por sia utilo [13].

3.

Ke io okazas (aŭ okazis aŭ okazos) pli malfrue ol normale aŭ pli malfrue ol kiam oni kalkulis aŭ esperis aŭ antaŭtimis: li vekiĝis nur vespere [14]; [li] revenos nur la 20-an [15]; nur kiam ili leviĝis, li rimarkis, kiu estis lia najbaro [16]; oni komprenos nur iam poste [17]. erst, maljam, ne antaŭ

4.

Ne pli malfrue ol: mi atendos vin nur ĝis la 6a; [li sieĝos] nur ĝis certa tempo [18]; neĝo kaŝas nur ĝis printempo ^PrV .

Ne plia ol, ne alia ol, tute apartenanta al unu speco, unukaraktera, simpla ², pura ¹: tio estas nura eraro (nenio alia ol eraro); tio estas nura hazardo (ne pli ol hazardo); la nura bleko de leono timigas ĉiujn bestojn; ĉu ĝi servus por io alia, ol por nura incensado [22]? lia nura alproksimiĝo kompromitis virinon [23]; la aŭtoro sukcesis jam en la nuran titolon enŝovi 6 nulojn [24]!

Rim.: Ne konfuzu „nura“ kaj sola: li estas nura fiulo (nenio alia ol fiulo); li estas (la) sola fiulo (ununura, senkomplica).

Vere nura, sen io kroma: tiu ĉi triopo estas nurnuraj amikoj, kiujn la komunumestro havas [25].

Unika: ŝia ununura filo; ekzistas ununura Dio, rekonata kaj adorata de ĉiuj religioj [26]. ununura kaj perfekte komuna lingvo prezentas, laŭ Komenio, plej bonan solvon de homaj problemoj [27] estas io sklaveca, humiliga en tio […] ke la ununura penso, estu ĝi eĉ treege grava, elpremis el li ĉiujn aliajn, ŝirmis la vivajn kolorojn kaj sonojn de la mondo [28]. sola⁴