*karakter/o
*karaktero
- 1.
Aro da ecoj mensaj, kiuj konsistigas personecon de homo, kaj
kiuj manifestiĝas en lia konduto:
nobla, maldelikata, afabla karaktero;
forteco de karakteroZ
;
la karakteroj de la Ŝekspiraj herooj estas profunde
studitaj.
- 2.
- Aro de la distingigaj, individuigaj trajtoj; ecaro: la karaktero de la vera virto estas la modesteco; karakteron al kanto donas la tono PrV ; miaj opinioj kaj verkoj havas karakteron absolute privatanZ ; tiu stilo havas specialan karakteronZ ; kelkaj ne komprenas la karakteron de nia aferoZ ; glumarko trafe esprimanta la karakteron de la kongresurbo; senkaraktera kapo, pejzaĝo, skulptaĵo.
- afrikanse:
- karakter
- albane:
- karakter
- amhare:
- ባህሪ
- angle:
- character 1. backbone, moral strength 2. habitual conduct (disposition), individuality, personality, reputation
- arabe:
- حرف
- armene:
- բնավորությունը
- azerbajĝane:
- xarakter
- beloruse:
- характар
- bengale:
- চরিত্র
- birme:
- ဇာတ်ကောင်စရိုက်
- bosne:
- karakter
- ĉeĥe:
- charakter, letora, povaha, znak
- ĉine:
- 性格 [xìnggé], 質 [zhì], 人气 [rénqì], 性 [xìng], 品質 [pǐnzhì], 性情 [xìngqíng], 風調 [fēngdiào], 性状 [xìngzhuàng], 个性 [gèxìng], 特徵 [tèzhēng]
- dane:
- karakter
- estone:
- märgi
- eŭske:
- pertsonaia
- filipine:
- katangian
- france:
- caractère, caractéristique (ce qui caractérise), marque (aspect, caractère), personnalité, tempérament, trait (aspect, caractère)
- galege:
- carácter
- germane:
- Charakter, Anlage (Charakter), Veranlagung
- guĝarate:
- પાત્ર
- haitie:
- karaktè
- hinde:
- चरित्र
- hispane:
- carácter
- hungare:
- 1. jellem, karakter 2. jelleg, karakter
- igbe:
- agwa
- irlande:
- charachtar
- islande:
- eðli
- japane:
- キャラクター
- jave:
- karakter
- jide:
- פּאַרשוין
- jorube:
- ohun kikọ
- kanare:
- ರ
- kartvele:
- ხასიათი
- katalune:
- caràcter
- kazaĥe:
- кейіпкер
- kimre:
- cymeriad
- kirgize:
- белги
- kmere:
- តួអក្សរ
- koree:
- 문자
- korsike:
- parsunaghju
- kose:
- umlinganiswa
- kroate:
- karakter
- kurde:
- şexsîyet
- latve:
- raksturs
- laŭe:
- ລັກສະນະ
- litove:
- charakteris
- makedone:
- карактер
- malagase:
- toetra
- malaje:
- watak
- malajalame:
- പ്രതീകം
- malte:
- karattru
- maorie:
- pūᗑhua
- marate:
- वर्ण
- monge:
- cim
- mongole:
- тэмдэгт
- nederlande:
- karakter
- njanĝe:
- khalidwe
- okcidentfrise:
- personaazje
- panĝabe:
- ਅੱਖਰ ਨੂੰ
- paŝtue:
- لوښه
- pole:
- charakter
- ruande:
- imiterere
- rumane:
- caracter, fire
- ruse:
- характер
- samoe:
- uiga
- sinde:
- ڪردار
- sinhale:
- චරිත
- skotgaele:
- caractar
- slovake:
- charakter, letora, povaha, ráz, znak
- slovene:
- značaj
- somale:
- qof
- ŝone:
- mutambi
- sote:
- botho ba
- sunde:
- perbawa
- svahile:
- tabia ya
- taĝike:
- характер
- taje:
- 1. บุคลิก, ลักษณะ
- tamile:
- பாத்திரம்
- tatare:
- характер
- telugue:
- పాత్ర
- ukraine:
- характер
- urdue:
- کردار
- uzbeke:
- fe’l
- vjetname:
- nhân vật
- zulue:
- uhlamvu
karaktera
- 1.
- Propra, apartenanta al ies karaktero2: kunmetado de vortoj estas karaktera eco de la lingvo germana [1]; tia konduto estas por li karaktera.
- 2.
- Specifa, prezentanta tre rimarkeblan, originalajn kaj frapajn trajtojn: karaktera vesto; karaktera vizaĝo; efektive la subjektivaj simptomoj pleje estas tiel karakteraj, ke el ili oni facile povas meti la diagnozon de kronika kataro de la konjunktivo [2].
- 3.
- Propra al iu homgrupo, etno, socia medio, epoko; esprimanta iun mensan tipon: karaktera danco; karaktera rolo (en teatro, rolo prezentanta homtipon).
1.
L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, La Esperantisto, 1891, p. 23
2. E. Fuchs, tr. Zamenhof: Kronika katara konjunktivito, Fundamenta Krestomatio
2. E. Fuchs, tr. Zamenhof: Kronika katara konjunktivito, Fundamenta Krestomatio
- angle:
- characteristic
- beloruse:
- характэрны
- ĉine:
- 特有 [tèyǒu]
- france:
- caractéristique (adj.), de caractère, distinctif, typique ~a rolo: rôle de caractère.
- hispane:
- característica (adj.)
- japane:
- 性格の [せいかくの], 個性的な [こせいてきな]
- katalune:
- característic
- nederlande:
- karakter-, karakteristiek
- pole:
- charakterowy
- rumane:
- caracteristică
- ruse:
- характерный ~a rolo: характерная роль.
senkaraktera
- 1.
-
Senvola, cedema, facile subiĝanta al la opinioj kaj influoj
de la aliaj, al kiu mankas propra
karaktero1:
mia patro estis tre riĉa homo, natura aristokrato,
bonege edukita, sed bedaŭrinde senkaraktera
[3];
certe vi, kiu legas tiujn ĉi liniojn, ne apartenas al tiaj
senpripensaj, facilanimaj kaj senkarakteraj homoj, kiuj
turniĝas laŭ la vento
[4].
- 2.
- Al kiu mankas propraj trajtoj karakteraj2, banala, plata.
- angle:
- 1. characterless
- beloruse:
- бесхарактарны
- france:
- 1. sans caractère (qui manque de volonté), faible (qui manque de volonté), falot (adj.), mou (qui manque de volonté) 2. sans caractère (qui manque d'originalité), incolore (qui manque d'originalité), insipide (qui manque d'originalité), pâle (qui manque d'originalité), plat (adj., qui manque d'originalité), terne (qui manque d'originalité)
- germane:
- 1. charakterlos 2. charakterlos
- hispane:
- insulso, falto de carácter, desaborido
- japane:
- 特性の無い [とくせいのない], 平凡な [へいぼんな]
- katalune:
- insuls, dessaborit
- nederlande:
- karakterloos
- pole:
- słaby, bez wyrazu
- rumane:
- slab, neexpresiv
- ruse:
- бесхарактерный
- slovake:
- bezcharakterný
- ukraine:
- безхарактерний, не характерний, не ориґінальний
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.