*zibel/o
*zibelo
- 1.
- Malgranda rabobesto kun svelta korpo kaj mallongaj kruroj, ĉasata pro la tre valora pelto; specio de marteso (Martes zibellina): tre kara best' estas zibelo / pro sia bela varma felo [1]; dum dudek kvar vintroj mi ĉasadis zibelojn kaj mustelojn en la arbaroj de Siberujo [2].
- 2.
- Pelto el la felo de zibelo1: virinoj, vestitaj per atlaso kaj zibelo, certe la posedantinoj de la du kaleŝoj atendantaj Marta .
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Abocolibro
2. S. S. Blicher, trad. H. J. Bulthuis: Taglibro de Vilaĝ-pedelo, 1922
3. Francorov ĉe Itala Vikipedio: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Zibellino_del_Barguzin_(2).jpg
2. S. S. Blicher, trad. H. J. Bulthuis: Taglibro de Vilaĝ-pedelo, 1922
3. Francorov ĉe Itala Vikipedio: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Zibellino_del_Barguzin_(2).jpg
- angle:
- sable, marten
- beloruse:
- собаль
- ĉeĥe:
- sobol
- ĉine:
- 黑貂 [hēidiāo], 黑貂皮 [hēidiāopí]
- france:
- zibeline
- germane:
- Zobel
- greke:
- σαμούρι
- hispane:
- marta cebellina
- hungare:
- coboly
- itale:
- zibelino
- japane:
- クロテン
- katalune:
- mart gibelí
- latinece:
- 1. Martes zibellina
- nederlande:
- sabeldier
- perse:
- سمور سیبری
- pole:
- soból
- portugale:
- zibelina, marta-zibelina
- ruse:
- соболь
- slovake:
- soboľ
- ukraine:
- соболь
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.