ŝkot/o SPV
ŝkoto
Ŝnuro ligita al la malsupra
rando de velo por ĝin
laŭvole turni kaj teni:
ili pendigis velon, kies ŝkotojn ili tenis per la manoj
[1];
kvazaŭ brasoj, kargoŝnuroj kaj ŝkotoj estis personaj
malamikoj de ĉiu matroso
[2].
1.
Lukiano, trad. G. Berveling:
Veraj rakontoj. – 2005
2. I. Efremov, trad. J. Finkel: Cutty Sark, Parto 2a, 2006
2. I. Efremov, trad. J. Finkel: Cutty Sark, Parto 2a, 2006
- beloruse:
- шкот
- france:
- écoute (marine)
- germane:
- Schot (Segelleine)
- itale:
- scotta
- japane:
- 帆脚索 [ほあし･づな]
- pole:
- szot (lina)
- ruse:
- шкот
- ukraine:
- шкот