sindik/o

sindiko

JUR
1.
Persono rajtigita zorgi pri la aferoj de korporacio, kies membro ĝi estas: sindiko de notarioj; la balkono de l’ sindiko estis objekto de multaj revoj de l’ viroj kaj virinoj IKr ; letero de Rossi al sindiko Rigaud FSp ; estinte sindiko dum iom da tempo, li komencis grasiĝi VRA . VD:prokuristo, urbestro
2.
Persono, elektita de komerca tribunalo, por administri bankrotintan entreprenon ĝis fina aranĝo de la afero.
angle:
syndic
ĉeĥe:
správce, správce konkursní podstaty podniku, syndik, zplnomocněnec, zástupce
france:
administrateur judiciaire 1. administrateur, syndic
germane:
1. Syndikus 2. Konkursverwalter
hungare:
1. szindikus 2. csődtömeggondnok
japane:
管理人 [かんりにん], 共益委員 [ともえきいいん], 管財人 [かんざいにん], 清算人 [せいさんにん]
katalune:
1. síndic 2. comissari de la fallida
nederlande:
1. gemachtigde 2. curator
pole:
syndyk
ruse:
1. синдик, старшина гильдии 2. временный управляющий
slovake:
splnomocnenec, správca konkurznej podstaty, zástupca
ukraine:
синдик, старшина, член маґістрату

administraj notoj