sikari/o NT
sikario
(malofte)
-
Murdisto:
ĉu vi ne estas la Egipto, kiu antaŭ kelka tempo ekmovis ribele kaj elkondukis en
la dezerton la kvar mil virojn de la Sikarioj
[1]?
Eztenas estas sikario ĉi tien sendita de la generalo
[2];
la vajmara respubliko estis konstante skuata de naciistoj antaŭnaziaj, kiel la
sikarioj de Erzberger kaj Rathenau
[3].
asasino,
ŝinobo
Rim.:
La nomo venas de la latina vorto „sica“ (ponardo), la preferata
armo uzata de la judoj, kiuj en la 1a jc batalis kontraŭ la romiaj okupantoj.
1.
La Nova Testamento, La agoj 21:38
2. B. Atxaga, trad. A. Arana: Memoraĵoj de eŭska bovino, [1999]
3. Yamasaki Seikô: Novjara klaĉo super konjako, Monato, 2000/06, p. 25
2. B. Atxaga, trad. A. Arana: Memoraĵoj de eŭska bovino, [1999]
3. Yamasaki Seikô: Novjara klaĉo super konjako, Monato, 2000/06, p. 25
- beloruse:
- сыкарый
- ĉeĥe:
- najatý vrah
- france:
- sicaire
- germane:
- Sikarier, Auftragsmörder
- pole:
- zbójca
- slovake:
- vrah (najatý)
- ukraine:
- найманий убивця, кілер