1sekreci/o PVEF
sekrecio
- 1.
- Procezo per kiu ĉeloj, precipe de epiteliaj glandoj, produktas organikan specifan substancon, pli-malpli likvan, kiu eliĝas en la internan medion (vd endokrina) aŭ en la eksteran medion, plejofte laŭ kanalo (vd ekzokrina): la kataro estas akompanata de pli forta sekrecio […] de la konjunktivo [1]; malvarmega akvo akcelas la sekreciadon de streĉhormonoj, malaltigas la sangopremon, igas la haŭton pli elasta [2]. ekskrecio, muko
- 2.
- Produktado de sekreciaĵo2.
1.
Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, 5, kronika katara
konjunktivito
2. Monato, Saliko: Vintra banado, 2009
2. Monato, Saliko: Vintra banado, 2009
- angle:
- *secretion
- beloruse:
- сэкрэцыя, выдзяленьне
- ĉeĥe:
- odměšek, sekret, výměšek
- ĉine:
- 分泌物 [fēnmìwù], 分泌 [fēnmì]
- france:
- *sécrétion
- germane:
- Sekretion, *Absonderung, Ausschüttung (Sekretion)
- hungare:
- váladék
- itale:
- secrezione, secreto
- japane:
- 分泌物 [ぶんぴつぶつ]
- nederlande:
- afscheiding (v.vocht)
- pole:
- *sekrecja
- portugale:
- secreção
- ruse:
- секреция, *выделение
- slovake:
- výlučok (žliaz)
- ukraine:
- секреція, виділення
sekrecii
(tr)
- angle:
- secrete
- beloruse:
- выдзяляць, сэкрэцыраваць
- ĉeĥe:
- vyměšovat
- ĉine:
- 分泌 [fēnmì], 泌 [mì]
- france:
- sécréter
- germane:
- absondern
- hungare:
- kiválaszt (váladékot)
- itale:
- secernere
- japane:
- 分泌する [ぶんぴつする]
- nederlande:
- afscheiden
- pole:
- wydzielać
- portugale:
- secretar
- ruse:
- выделять, секрецировать
- slovake:
- vylučovať
- ukraine:
- виділяти
sekreciaĵo
- 1.
- Substanco sekreciita. ekskremento
- 2.
- Organika substanco, pli-malpli likva, produktata de iuj vegetaĵaj ĉeloj, haroj, ĉelsakoj, glandoj, kanaloj.
- angle:
- secretion
- beloruse:
- выдзяленьне (рэчыва), сакрэт (залозы)
- ĉine:
- 分泌物 [fēnmìwù], 分泌 [fēnmì]
- france:
- sécrétion
- germane:
- Sekret, Ausscheidung (Sekret)
- pole:
- wydzielina
- portugale:
- secreção
elsekrecio
-
Procezo per kiu, sekreciaĵoj de glando estas elverŝitaj ekster tiun
glandon laŭ specialaj duktoj, nomataj elsekreciaj duktoj.
Rim.: Ne konfuzu elsekrecion kaj ekskrecion. La unua forkondukas sekrecion ekster glandon. La dua forkondukas forĵetaĵon ekster la organismon.
- beloruse:
- вывядзенье (з агранізма)
- ĉine:
- 粪便 [fènbiàn], 糞便 [fènbiàn]
- france:
- excrétion
- germane:
- Ausscheidung
- pole:
- wydalanie
- portugale:
- excreção
elsekrecia
- Rilatanta aŭ servanta al elsekrecio: elsekrecia dukto.
- beloruse:
- вывадны
- france:
- excréteur
- germane:
- Ausscheidungs-
- pole:
- wydalniczy
- portugale:
- excretor
elsekrecii
- Forkonduki per elsekrecio.
- beloruse:
- выводзіць (з агранізма)
- ĉeĥe:
- vyměšovat
- ĉine:
- 排泄 [páixiè], 排洩 [páixiè]
- france:
- excréter
- germane:
- ausscheiden
- pole:
- wydzielać
- portugale:
- excretar
- slovake:
- vylučovať
administraj notoj
~aĵo:
Mankas dua fontindiko.
~aĵo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
el~o: Mankas dua fontindiko.
el~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
el~a: Mankas dua fontindiko.
el~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
el~i: Mankas dua fontindiko.
el~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~aĵo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
el~o: Mankas dua fontindiko.
el~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
el~a: Mankas dua fontindiko.
el~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
el~i: Mankas dua fontindiko.
el~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.