*salvi/o

*salvio

BOTKUI Genro el familio lamiacoj (Salvia); herbo aŭ arbusto, ofte kun mallongaj haroj sur ĉiuj superteraj partoj, kun simplaj ĝis dividitaj folioj kaj ŝajnverticiloj de dulipaj floroj kun du fekundaj stamenoj; la vera salvio estas kulturata kiel spic- kaj kuracherbo: miriko, rosmareno, koriandro, junipero, cinamo, anizo, kariofilo, salvio, laŭro [1]; la brusto ŝveliĝis spirante la puran aeron, tra kiu solviĝis la odoro de salvio kaj piceo [2].
vera salvio (Salvia officinalis), Thasos, Grekujo
CC BY-SA 3.0 de  [3]
1. Lode Van de Velde: Bierlando Belgio, Monato, 2001/01, p. 18
2. E. Kumičić, trad. S. Rukelj: Surprizitaj nuptofestantoj, inko, 2001
3. Jörg Hempel, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Salvia_spec_LC0058.jpg
angle:
sage, common sage, garden sage
beloruse:
шалвея (род) vera ~o: шалвея лекавая.
ĉeĥe:
šalvěj
ĉine:
鼠尾草 [shǔwěicǎo]
france:
sauge
germane:
Salbei
hebree:
מרווה (סוג צמח) vera ~o: מרווה רפואית.
hungare:
zsálya vera ~o: orvosi zsálya, kerti zsálya.
itale:
salvia vera ~o: salvia comune.
japane:
サルビア, アキギリ, セージ
katalune:
sàlvia vera ~o: sàlvia comuna.
latinece:
Salvia vera ~o: Salvia officinalis.
nederlande:
salie, salvia
perse:
مریم‌گلی vera ~o: مریم‌گلی دارویی.
pole:
szałwia lekarska
portugale:
sálvia
ruse:
шалфей (род) vera ~o: шалфей лекарственный.
slovake:
šalvia
ukraine:
шавлія

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.