2rokok/o
rokoko
Arta stilo franc-devena, prospera en okcidenta, centra kaj suda
Eŭropo inter 1700 kaj 1750, ido de baroko, produktinta
delikatajn verkojn kun
kapricaj volutoj kaj densaj ornamaĵoj ŝatataj en tiamaj kortegoj
kaj
nobelaj rondoj:
la ekipaĵaro de la preĝejo devenas el la periodo de baroko kaj
rokoko
[1].
Rim.: Kelkaj artfakuloj distingas ankaŭ en beletro kaj muziko rokokajn verkojn. [ĵv]
1.
-: elsendo,
Pola Radio, 2007-07-07
- angle:
- rococo
- beloruse:
- ракако
- bulgare:
- рококо
- ĉeĥe:
- rokoko
- ĉine:
- 洛可可 [luòkěkě]
- france:
- style rocaille, style rococo
- germane:
- Rokoko
- hispane:
- rococó
- hungare:
- rokokó
- japane:
- ロココ式 [ロココしき]
- katalune:
- rococó
- nederlande:
- rococo
- pole:
- rokoko
- portugale:
- rococó
- rumane:
- rococo
- ruse:
- рококо
- slovake:
- rokoko
- ukraine:
- рококо
rokoka
- Konforma al rokoko.
- angle:
- rococo
- beloruse:
- у стылю ракако
- france:
- rococo (adj.)
- hungare:
- rokokó, rokokó stílusú
- nederlande:
- rococo-
- pole:
- rokokowy
- ukraine:
- у стилі рококо