*rip/o UV
*ripo
- 1.
- Ĉiu el la kurbaj ostoj, kiuj ĉirkaŭas la bruston de homo aŭ besto: unu el ili lasis lin kun tri rompitaj ripoj, elartikigita ŝultro kaj […] subsangaĵoj BdV ; kaj Dio konstruis el la ripo, kiun li prenis de la homo, virinon [1]; mi lasos elŝiri al vi la koron el post la ripoj [2]; via propra koro […] kun timega tremado frapas viajn ripojn [3]; la ripoj sub ĝia taŭzita felo estis nombreblaj, la vertebroj ĉe la spino elstaris kiel la dentoj de segilo [4]. aŭ kuseno sub ripo, aŭ bato per vipo PrV .
- 2.
- (figure) Io simila al ripo1; arka peco fortikiganta surfacon: ripo de folio, de ombrelo, de ŝipa skeleto; ni provis malsuprengrimpi la koridoran ŝakton, […] ni uzis la pordojn de la diversaj kajutoj kaj la ŝelajn ripojn kiel ŝtupojn [5]. arko, nervuro
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 2:22
2. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Kvina
3. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Kvina
4. Michael Ende, trad. Wolfram Diestel: La Senĉesa Rakonto, Fantomurbo
5. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, Ĉapitro 47
2. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Kvina
3. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Kvina
4. Michael Ende, trad. Wolfram Diestel: La Senĉesa Rakonto, Fantomurbo
5. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, Ĉapitro 47
- angle:
- rib
- beloruse:
- рабро
- bretone:
- kostenn, kostezenn (askorn)
- bulgare:
- ребро
- ĉeĥe:
- žebro
- ĉine:
- 肋骨 [lèigǔ], 肋 [lèi], 骨子 [gǔzi]
- france:
- côte (anatomie)
- germane:
- Rippe 2. Spant
- hispane:
- costilla
- hungare:
- borda
- indonezie:
- iga, tulang rusuk
- itale:
- costola
- japane:
- 肋骨 [あばらぼね], あばら骨 [あばらぼね], 葉脈 [ようみゃく], うね, リブ, 補強材 [ほきょうざい], 肋材 [ろくざい]
- katalune:
- costella
- nederlande:
- rib
- pole:
- żebro
- portugale:
- costela
- rumane:
- coastă
- ruse:
- ребро (анат.)
- slovake:
- rebro
- tibete:
- རྩིབ་མ་
- ukraine:
- ребро