plint/o SPV plinto 1. Plata subaĵo de kolono: la plintoj de la kolonetoj [1]. 2. Elstara strio laŭlonge de la bazo de muro aŭ vando: Restos nur mortigi tiujn malfortajn grupojn [de blatoj] de la kuirejo, la lavmaŝinejo aŭ de sub la muraj plintoj [2]. 1. H. A. Luyken: Pro Iŝtar, ĉapitro 8a, konsterno2. Vikipedio, artikolo „blato“, 2008-08-30 ĉeĥe: podstavec pod sochou, spodní část sloupu france: plinthe nederlande: plint 1. zuilvoet pole: 1. plina, cokół, płycień 2. cokół slovake: pätka stĺpa, výstupok mura ukraine: плінтус, плінт, цоколь (колони) administraj notoj