monism/o
monismo
Filozofia sistemo, kiu reduktas ĉion ekzistantan al unu sola
principo:
la monismon, kiel ĝi estas klarigita de Buĥner, Hekel, Le
Dantek k. a.
materialistoj, mia komprenpovo pli volonte akceptas ol aliajn filozofiajn
klarigojn
[1];
principe la fizikisma monismo dependigas la riĉecon de nia ena vivo, la volo kaj
konscienco, nur el la cerbo, ĉar ĉiu scienco devas havi materian objekton
[2];
kiel dualismo en kiu materio kaj menso implice interagas aŭ profunda monismo en
kiu ili (menso kaj materio) ambaŭ estas formitaj el io pli fundamenta ol ili
mem.
[3].
dualismo
Rim.:
Laŭ BL: (en filozofio, religio) prefere diru unuismo.
mon·ism·o (monetarismo)
- angle:
- monism
- beloruse:
- манізм
- bulgare:
- монизъм
- ĉeĥe:
- monizmus
- france:
- monisme
- hungare:
- monizmus
- japane:
- 一元論 [いちげんろん]
- nederlande:
- monisme
- perse:
- یگانهانگاری
- pole:
- monizm
- portugale:
- monismo
- rumane:
- monism
- ruse:
- монизм
- slovake:
- monizmus
- ukraine:
- монізм
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.