marod/i

(x)

Rabi kaj ŝteli rande de batalo, ofte fare de soldatoj diverskaŭze forlasintaj la armeon: li devas subteni sin […] per tio, kion li povas marodi propramane[1]; ili prirabas sian propran popolon kiel maroduloj de okupanta malamiko [2]; en 1666 venis setlintoj de Jamajko al la insuloj, pro oftaj elraboj kaj marodoj, la setlintoj tamen denove forlasis ilin [3]; li desaltis de la ĉevalo, kaj kun ioma embaraso, kvazaŭ li hontas antaŭ siaj kunuloj pro sia nerabista konduto, […ŝi] esploris per la okuloj la eksteraĵon de la juna estro, kaj ĵetis pli maltrankvilajn rigardojn al la marodistoj starantaj ĉirkaŭ ŝi ^Iŝtar . dizerto, marodero