makabr/a ^PIV1

Samtempe terura kaj groteska, mortelvoka: makabra ŝerco, sceno, ideo; s-rino Lidkoto ĉiam imagis iom makabre ke, […] ŝi povos roli kiel avertilo [1]; la pezo de la glacio iom misformis liajn nazon kaj supran lipon, kio donas al li strangan – iom makabran – rideton [2]; unu el la plej mondkonataj protagonistoj de la makabra literaturo estas grafo Dracula [3]; makabre impresis la urnobuloj el betono, kiuj enhavas, firme enigite, la cindron de mortinto, haveblaj en diversaj koloroj laŭguste de la postrestintoj [4]; „kiom longe li kuŝis morta en la propra loĝejo, tio fakte ne estas tiom grava“, pripenseme diris Bernd, kvankam“ tio sonas makabre [5]; sur gazetafiŝo […] mi legis anoncon pri mia propra murdo […] tragedio, kiu unue vekis en mi certagrade makabran amuziĝon [6]. nigra humuro