lekt/o PIV1
lekto
- Kuŝejo1, speco de sofo, kian uzis antikvaj romianoj dum manĝado: li ne sidis en la brakseĝo, sed duonkuŝis sur lekto ĉe malalta tableto, garnita je manĝaĵoj kaj vino [1]; pezakorpaj altkastuloj ... kuŝis sur speco de portebla lekto [2].
1.
Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, 25
2. T. Steele: Konvinka Kamuflaĵo, 2014
2. T. Steele: Konvinka Kamuflaĵo, 2014
- beloruse:
- лектус, ложак (для баляваньня)
- germane:
- Kline, Speisesofa
- pole:
- lectus, łoże
- rumane:
- lectus, pat
- ukraine:
- обіднє ложе, канапа, софа (для бенкетування)