triklini/o
triklinio
- En la antikva regiono mediteranea, manĝoĉambro kun tri trilokaj sofoj laŭantaj tri flankojn de kvadrata manĝotablo, sur kiuj oni duonkuŝis dum manĝado mi plenigis la amforojn de Rustico apud la triklinio [1]; komforte sidante sur unu el la sofoj de la triklinio, Publio Lentulus, kune kun sia amiko Flaminio Severus, finas la vespermanĝon [2].
1.
Antonio Zozaya: Terra-cotta, Hispana Esperantisto, n-ro 56 (marto 1922).
Pĝ. 24.
2. Francisco Cândido Xavier, tr. L.C. Porto Carreiro Neto: Antaŭ du mil jaroj…, Rio-de-Ĵanejro, 1951, pĝ. 26
2. Francisco Cândido Xavier, tr. L.C. Porto Carreiro Neto: Antaŭ du mil jaroj…, Rio-de-Ĵanejro, 1951, pĝ. 26
- angle:
- triclinium
- beloruse:
- трыкліній
- germane:
- Triclinium
- greke:
- τρικλίνιον
- latinece:
- triclinium
- pole:
- triclinium
- ruse:
- триклиний