*leksikon/o
*leksikono
- 1.
-
Mallonga vortaro sen ekzemploj:
unu el ili sciis parkere la tutan latinan leksikonon
[1];
ĉiu lingvo postulis apartan leksikonon, kiu devis enhavi ĉiun vorton kun ĝiaj
formoj deklinaciaj kaj konjugacia
FK
;
la greka teksto ĉi tie uzas la vorton µελαγχολικος, kiun leksikono kutime
difinas
kiel „deprimo“
Rsp
;
ĉi tiu verko ne celas esti erudicia leksikono
[2].
leksiko - 2.
Speciala faka vortaro:
Naŭlingva Etimologia Leksikono, Fervojteknika Leksikono
EeP
.
enciklopedioterminologio1,
vikio
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Johanĉjo-malsaĝulo
2. Gaston Waringhien: Plena Ilustrita Vortaro, ĝenerala antaŭparolo
2. Gaston Waringhien: Plena Ilustrita Vortaro, ĝenerala antaŭparolo
- angle:
- lexicon
- beloruse:
- лексікон, слоўнік
- bretone:
- geriaoueg
- ĉeĥe:
- encyklopedie, lexikon, nauč. slovník
- ĉine:
- 詞庫 [cíkù], 词库 [cíkù], 詞典 [cídiǎn], 词典 [cídiǎn]
- france:
- lexique
- germane:
- 1. Glossar, Wörterbuch, Wörterverzeichnis, Wörterliste 2. Lexikon, Nachschlagewerk, Fachwörterbuch, Sachwörterbuch
- greke:
- λεξικολόγιο
- hungare:
- 1. szókészlet, szótár (pl. Petőfi-) 2. lexikon
- japane:
- 用語集 [ようごしゅう], 小辞典 [しょうじてん], 語彙 [ごい], 語彙目録 [ごいもくろく]
- nederlande:
- lexicon
- pole:
- leksykon, wokabularz
- portugale:
- léxico
- rumane:
- lexicon
- ruse:
- лексикон, словарь
- slovake:
- encyklopédia, lexikón, slovník (náučný)
- ukraine:
- лексикон, (енциклопедичний) словник