2kumin/o PV
kumino
- 1.
Jara herba vegetaĵo el orienta Mediteraneo ĝis orienta
Hindio,
genro el familio apiacoj
(Cuminum).
- 2.
Spico el
la semoj
de unu specio de kumino1
(Cuminum cyminum):
sed per bastono oni elbatas nigelon
kaj kuminon per vergo [1];
ĉar vi pagas dekonaĵojn de mento kaj de anizo kaj de
kumino [2].
- angle:
- cumin
- beloruse:
- кмен
- bulgare:
- кимион
- ĉeĥe:
- kmín římský
- ĉine:
- 孜然 [zīrán]
- finne:
- roomankumina, juustokumina
- france:
- cumin
- germane:
- Kreuzkümmel
- hinde:
- जीरा [jīrā]
- hispane:
- cumino
- hungare:
- borsoskömény
- itale:
- cumino, cimino
- japane:
- クミン
- latinece:
- 1. Cuminum 2. Cuminum cyminum
- nederlande:
- komijn, kummel, karwij
- pole:
- kminek
- portugale:
- cominho
- ruse:
- тмин
- slovake:
- kmín
- svede:
- spiskummin
- turke:
- kimyon
- ukraine:
- кмин