kolaps/o ^PV

1.

Malsano karakterizata per sensinkopa, sed rapida malpliiĝo de fortoj aŭ funkcioj: mi ne imagas lin venkebla de tiaj fizikaj kolapsoj ^ChB . sinkopo², sveno

2.

(figure) (p.p. asocio, entrepreno, politika sistemo...) Subita nekapablo funkcii: [tio] ne multe taŭgis por apogi la propagandan tezon, ke kapitalismo staras sur la sojlo de kolapso ^EeP ; malnova, kolapspreta remizo ^VRA ; kompleta kolapso de komunismo en preskaŭ ĉiuj landoj ^Kon11 ; politika ŝanĝiĝo kaj kolapso de la movadaj strukturoj ^Kon11 ; plej gravaj mediaj problemoj estas la perdo de biodiverseco, la ekosistema kolapso kaj la klimata ŝanĝo ^Kon11 . disfalo, kraŝo

(ntr)

1.

Suferi kolapson: mi timis, ke mia koro kolapsos, aŭ ke mi falos en frenezon ^CKv ; la hejtisto en la kaldronego kolapsas kaj falas dure teren ^MortulŜip ; miaj dikfingroj puŝis profunden en lian haŭton, kaj li kolapsis (falis sveninte) [1]; (figure) mi ŝaltis la 3V-on, ricevante la finon de la novaĵoj, kolapsis en la banujon kaj aŭskultis duonorele [2]. senkonsciiĝi, sveni

2.

Subite sisteme malfunkcii, fali⁶: ŝia revkastelo pri certa kaj honesta ekzisto subite kolapsis ^KKr ; la kaduka elektra kuirforno ne volis funkcii […] mi sukcesis tiom riparadi per mia poŝtranĉilo, ĝis fine ĝi emis varmigi, sed tiam ĝiaj rompiĝintaj piedoj kolapsis ^VaK . disfali, implodi, kraŝi