²instanc/o ^JED

1.

Grado de juĝa aŭ decida povo: tribunalo de unua instanco, de apelacia instanco; konduki aferon ĝis la plej alta instanco; li mem jam traŝovis la demandon tra du instancoj ^Metrop ; la supera instanco tamen estis la ĝenerala voĉdonado de la delegitoj aŭ de la individuaj membroj, kaj ne tiu de la landaj asocioj [1].

2.

Aŭtoritato posedanta juĝan aŭ decidan povon: niaj plej altaj instancoj eble iam decidos alie; la publika opinio estas la lasta instanco en politiko; transigi ideon al la instanco, kiu povas ĝin efektivigi; ĉiu esperantisto scios, al kiu plej alta instanco li devas sin turni [2]; estis proponita […] decimala sistemo […], nun la skotoj edukadaj instancoj enkondukas sistemon, kiu estas kvazaŭ kompromiso [3]; oni kunlaboru kun homoj kaj instancoj aliekleziaj [4]; neniu instanco ekrespondecis pri la afero [5]; unu el la problemoj ĉe reformado de EU-instancoj estos, kiel respekti la grandecojn de ŝtatoj, ekzemple ĉe la nombro de komisionanoj [6].

3.

(evitinde) Institucio: internaciaj instancoj, kiel Universala Esperanto-Asocio [7].

4.

Rultempa ekzemplero. apero⁴

1.

Kiel plej alta instanco alvokebla; en sia rolo de la plej alta kortumo; findecide: la supera kortumo de Belgio kondamnis lastinstance […] la ekstremdekstran flandran partion […] Flandra Bloko kiel rasisman organizaĵon [8]; (figure) kaj lastinstance mi atutas [9].

2.

(figure) (evitinde) Lastrimede, lastakaŭze, finfine: abundegas eraroj kaj fuŝaĵoj en tiuj sciencaj nomoj, ne lastinstance ĉar koncernaj reguloj (multnombraj) kutimas kuntreni plurajn esceptojn [10].