frok/o PIV1 froko Larĝa kapuĉa mantelo, pliofte ĝispiede longa, moda en frumezepoka Eŭropo, poste tipa monaĥa survesto: li desaltis de la azeno, sin ĵetis al li kaj komencis detiri de li la frokon [1]. burnuso 1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, ĉapitro 8a, p. 70a beloruse: раса (вопратка) ĉeĥe: mnišská kutna france: froc hungare: csuha portugale: hábito (de frade) slovake: mníšska kutňa ukraine: ряса, сутана administraj notoj
