finn/o ^PIV1

finno

1.: Ŝtatano de Finnujo.
2.: Ano de la ĉefgento loĝanta en Finnujo.

suomo

angle:: Finn
beloruse:: фін
bulgare:: финландец
ĉeĥe:: Fin
france:: Finlandais (habitant)
germane:: Finne
ide:: Finlandano
japane:: フィンランド人 [フィンランドじん]
nederlande:: Fin
norvege:: finne, finlender, finlending
okcidentfrise:: Fin
perse:: فنلاندی
pole:: Fin
rumane:: finlandez
ruse:: финн
slovake:: Fín
tokipone:: jan Sumi
ukraine:: фін
volapuke:: Suomiyänan

finna

: Rilata al finnoj aŭ finnujo.

suoma

angle:: Finnish
beloruse:: фінскі
bulgare:: фински
ĉeĥe:: finský
france:: finlandais (adjectif)
germane:: finnisch
ide:: Finlandana
japane:: フィンランドの [ふぃんらんどの]
nederlande:: Fins
norvege:: finsk
okcidentfrise:: Finsk
perse:: فنلاندی
pole:: fiński
rumane:: finlandez
ruse:: финский
slovake:: fínsky
ukraine:: фінський
volapuke:: Suomiyänik

finna lingvo

: Unu el la du oficialaj lingvoj de Finnujo (apud la sveda).

angle:: Finnish
beloruse:: фінская мова
france:: finnois
ide:: Finlandana linguo
japane:: フィンランド語 [フィンランドご]
nederlande:: Fins
okcidentfrise:: Finsk
pole:: język fiński
rumane:: limba finlandeză
ruse:: финский язык
tokipone:: toki Sumi
volapuke:: Suomiyänapük

Finnlando, Finnujo

: Finnlando estas lando en Norda Eŭropo ĉe la Balta maro. [1].

Suomujo

1. Vikipedio, Finnlando

angle:: Finnland
beloruse:: Фінляндыя
bulgare:: Финландия
ĉeĥe:: Finsko
eŭske:: Finlandia
france:: Finlande, République de Finlande
germane:: Finnland
hebree:: פינלנד
hispane:: Finlandia
ide:: Finlando
katalune:: Finlàndia
nederlande:: Finland
norvege:: Finland
okcidentfrise:: Finlân
perse:: فنلاند
pole:: Finlandia
portugale:: Finlândia
rumane:: Finlanda
ruse:: Финляндия
slovake:: Fínsko
tokipone:: ma Sumi
turke:: Finlandiya
volapuke:: Suomiyän

Rim. 1: La nomo estas gentobazaAdE, sed uzas la finvorton -land anstataŭ -uj/-i pro internacieco aŭ Esperanta tradicio.

Rim. 2: Oni jes povas escepte prononci „finno“ simile al „sen-noma“, distribuante nn inter du silaboj; tamen tio fiaskas pri nnl el „Finnlando“: unue, la silabokomenca nl el „Fin-nlando“ estas ne nur nekutima, sed eĉ fonetike malebla por multaj esperantistoj; due, tia dissilabado kolizius kun la morfologio (kp „Gron-lando“). La dissilabado „Fin-n-lando“ implicas silabofaran [n̩], kiu en Esperanto ne ekzistas. Praktike do oni prononcas /finlando/, malgraŭ la skriba formo.

administraj notoj

~o: Mankas dua fontindiko.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~a: Mankas dua fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~a lingvo: Mankas dua fontindiko.
~a lingvo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.