Ene/o ^PIV1

Eneo

1.: Vira antaŭnomo latina.
2.: Rolulo de Iliado, Ĉefrolulo de Eneado, gvidanto de fuĝantaj trojanoj al Italujo: Vergilio montris per la persono de Eneo la kuraĝon de kompatema filo kaj la sagacon de brava kaj lerta kapitano [1].

1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, ĉapitro 25a, p. 181a

angle:: Aeneas
beloruse:: Энэй
ĉeĥe:: Aeneas, Aineiás
ĉine:: 埃涅阿斯 [āinièāsī], 亚尼斯 [yànísī]
france:: Énée
germane:: Aeneas
hispane:: Eneas
hungare:: Aeneas
itale:: Enea
japane:: アイネイアス, アエネアス
katalune:: Enees
latine:: Aeneas
pole:: Eneasz
portugale:: Enéias
ruse:: Эней
slovake:: Aeneas, Aineiás
ukraine:: Еней

Eneado

BELE

: Latina epopeo de Vergilio, prezentanta la fuĝon de Eneo kaj aliaj venkitaj trojanoj, kaj ilian instaliĝon en Italujo kiel prapatroj de Romianoj: Schiller ... tradukas la duan kaj kvaran kantojn de la Eneado en moderna ritmo kun rimoj [2].

2. K. Kalocsay: La klasika metriko kaj Esperanto, La Nica Literatura Revuo, 1959-05 ĝis 06, (4/5), p. 164a-171a

angle:: Aeneid
beloruse:: Энэіда
ĉine:: 伊尼伊德 [yīníyīdé], 埃涅阿斯紀 [āinièāsījì]
france:: Énéide
germane:: Aeneis
hispane:: Eneida
hungare:: Aeneis
itale:: Eneide
japane:: 『アエネーイス』
katalune:: Eneida
latine:: Aeneis
pole:: Eneida
portugale:: Eneida
ruse:: Энеида
ukraine:: Енеїда

administraj notoj