ebonit/o
ebonito
-
Kaŭĉuko
malmoligita per vulkanizo, uzata kiel izolilo
en elektraj aparatoj:
du ebonitaj platoj kovritaj per staniolo
[1];
buŝpeco [de klarneto], kiu konsistas el beko, (farita el bukso,
ebonito aŭ vitro), sur kie troviĝas anĉo (el kano, foje el plasto) fiksita de
ĉirkaŭligo
[2].
- angle:
- ebonite
- beloruse:
- эбаніт
- ĉeĥe:
- ebonit
- france:
- ébonite
- germane:
- Ebonit, Hartgummi
- hispane:
- ebonita
- hungare:
- ebonit, keménygumi
- katalune:
- ebonita
- nederlande:
- eboniet
- perse:
- ابونیت
- pole:
- ebonit
- portugale:
- ebonite
- ruse:
- эбонит
- slovake:
- ebonit
- ukraine:
- ебоніт