^*ĉifon/o ^PV

1.

Difektita, eluzita peco da teksaĵo, da vesto aŭ simila: Ebed-Meleĥ prenis […] malnovajn kaj eluzitajn ĉifonojn kaj mallevis ilin per ŝnuroj al Jeremia en la kavon [1]; ŝi portas ruĝan ĉifonon ĉirkaŭ la piedo [2]; [ŝi] kudris, tiel bone kiel ŝi povis, el ruĝaj malnovaj ĉifonoj de drapo paron da malgrandaj ŝuoj [3]; la sapisto elŝiris el la subŝtofo de sia malnova jako ruĝan ĉifonon [4]; ĉifono de la porkleda tapeto [5]; tie la mizero senorname rigardis el siaj ĉifonoj [6]; mi havas truplenajn ĉifonojn kaj mi perdis la sandalojn sur la vojo [7]; (figure) la nebuloj […] balancis siajn malpurajn ĉifonojn, kiel disŝiritajn malsekajn retojn [8]; pli bona ĉifona vesto, ol riĉeco en malhonesto ^PrV . ĉarpio, ĉifaĵo

2.

(figure) Senvalora ŝirpeco, senvaloraĵo: [li] malestime ekrigardis la tajloron kaj diris: vi ĉifono, vi mizera estaĵo [9]! sanga ĉifono de mortinta besta korpo [10].

Metia kolektanto de ĉifonoj.

Homo vestita per ĉifonoj, mizerulo: kvankam ili estis preskaŭ nudaj, ili meritis ankoraŭ la nomon de ĉifonuloj [11]; la ĉifonulo subite aperis al li kiel homo, instruisto li estis [12]; „jes?“ li demandis malvarme, kiel moŝto ĉifonulon [13].

Ĉifona figuro proksimume similanta homon, starigita en ĝardeno por fortimigi birdojn: brava ĉifonfiguro, por fortimigi paserojn de ĉerizarboj [14]. birdotimigilo