bakalaŭr/o
bakalaŭro
-
Posedanto de la plej malalta universitata
titolo:
la bakalaŭro komencis paroli latine
[1];
li studis en la praga universitato, en 1393 li fariĝis bakalaŭro, en 1396 magistro
de liberaj artoj
[2];
la novaj universitataj gradoj estu bakalaŭro (ses-semestra studado), magistro
(pliaj du aŭ kvar semestroj) kaj doktoro
[3];
kariero kadre de la bakalaŭra nivelo
[4].
abituriento,
magistro
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Galoŝoj de
feliĉo
2. Jiří Patera: Johano Hus – ĉu ne plu herezulo?, Monato, 2000/08, p. 19
3. Monato, Walter Klag: Reformo fuŝita, 2010
4. Monato, Hugo Mora: Instru-taksilo, 2005
2. Jiří Patera: Johano Hus – ĉu ne plu herezulo?, Monato, 2000/08, p. 19
3. Monato, Walter Klag: Reformo fuŝita, 2010
4. Monato, Hugo Mora: Instru-taksilo, 2005
- angle:
- baccalaureate, bachelor's degree holder
- beloruse:
- бакаляр
- bretone:
- bachelour (skol-veur)
- france:
- bachelier (personne reçue au premier examen du supérieur)
- germane:
- Bakkalaureus, niedrigster akademischer Grad in den angelsächsischen Ländern
- hebree:
- בוגר תואר ראשון
- hispane:
- bachiller
- hungare:
- baccalaureus
- katalune:
- llicenciat
- nederlande:
- licentiaat (Belgio), doctorandus (Nederl.)
- pole:
- bakałarz, licencjat
- ruse:
- бакалавр
- slovake:
- bakalár
- ukraine:
- бакалавр