apoĝatur/o

apoĝaturo

MUZ
Melodiornamo uzata en klasika eŭropa muziko, kiu antaŭmetas antaŭ la tono unu aŭ du komencajn tonojn, konsumante parton de ĝia daŭro: preskaŭ neniu apoĝaturo eblas, kiun li ne aplikis, ĉiun arton kaj ĉiujn falsajn harmoniajn afektaĵojn li mil fojojn aplikis serioze kaj ŝerce [1]. VD:aĉakaturo
angle:
appoggiatura, long grace note
beloruse:
ападжыятура
france:
appoggiature
germane:
langer Vorschlag (Musik), Appoggiatura
hispane:
apoyatura
japane:
前打音 [ぜんだおん], アッポジャトゥーラ
katalune:
appoggiatura
slovake:
predrážka
ukraine:
аподжіатура (музична прикраса)

administraj notoj

~o: Mankas dua fontindiko.