antagonist/o JED
antagonisto
(malofte)
-
Kontraŭulo,
kontraŭbatalanto;
unu el la konfliktaj fortoj, principoj,
partioj de antagonismo:
li sentis, ke estas en li kvazaŭ du homoj: unu preskaŭ
freneza, alia trankvila kaj saĝa, […]
la unua […] ne aŭskultis la voĉon de la prudento,
kontraŭe, ĉiuminute li akiris superecon je sia interna antagonisto
[1];
miaj antagonistoj grimacos
[2];
Johano Paŭlo la 2a […] malamas la komunismon,
sed atentu, ne la komunistojn, ― oni ne povus aserti tion pri
la komunistaj gvidantoj kontraŭ siaj antagonistoj
[3].
adversulo,
malamiko2,
oponanto
1.
B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro XIV
2. Monato, Yamasaki Seikô: Landnomoj: homaj frenezigiloj
3. Monato, Lode Dores: Sanktuloj
2. Monato, Yamasaki Seikô: Landnomoj: homaj frenezigiloj
3. Monato, Lode Dores: Sanktuloj
- angle:
- antagonist
- beloruse:
- антаганіст
- ĉeĥe:
- antagonista, odpůrce, protivník, sok
- france:
- antagoniste
- germane:
- Gegenspieler, Antagonist
- hebree:
- יָרִיב
- hispane:
- antagonista
- japane:
- 敵対者 [てきたいしゃ], 対立者 [たいりつしゃ]
- ruse:
- антагонист
- slovake:
- antagonista, odporca, protivník