absolv/i ^JED

(tr)

1.

Pekliberigi: per preĝado dum ni uzurpos kaj pekos ni persvados la Diojn absolvi nin de puno ^Rsp ; jen la verdikto […] kaj signo por vi […], vi montros ĝin al la episkopo, li absolvos al vi ankaŭ tiun antaŭan mortigon, kiun vi malgraŭvole plenumis ^QuV ; (figure) mi petas la Leganton absolvi min de la priskribo (rezigni pri) de la ekbruanta orelfenda hurlado ^VaK .

2.

Malkondamni: malgraŭ la gestado de la surdmutulino, la juĝisto do absolvas lin ^KrB ; dum la ĵuria kunsido oni faras eraran vortigon, kio kaŭzas ke, kvankam absolvita pri la ĉefaj punktoj, ŝi, tamen, estos kondamnita al plurjara ekzilo en Siberio [1]. amnestii, rehabiliti, senkulpigi

Rim. 1: Neĝusta estas la signifo „plenumi“ (pri kurso) aŭ „fini“ (pri ekzameno): kiam mi estos absolvinta la lernejon, mi iros al sinjoro Beyer en la montaron [2].

Rim. 2: La du sencoj malkoheras: oni pekliberigas pekulon, oni malkondamnas senkulpulon. Kaj ĝenerale la vorto aspektas kiel malnecesa latina barbaraĵo. [Sergio Pokrovskij]

1.

Pekliberigo: laŭ la leĝo, preskaŭ ĉio puriĝas per sango kaj sen sangoverŝado ne fariĝas absolvo [3]; kie estas absolvo de ĉi tiuj, ne plu estas oferado pro peko [4]; „je-es“ bruis la homoj, kvazaŭ ili ricevus absolvon pro sia malobservo de la sankta tago [5].

2.

Malkondamno: juran absolvon li ja povis akiri, tamen restas „morale kulpa“ [6].