ruf/a PIV1
rufa
-
Havanta
harkoloron
ruĝe flavan:
viro malalta, flame rufa, kun elstara kojnodento
[1].
beja,
blonda,
bruna,
piga,
ruana
1.
M. A. Bulgakov, trad. S. Pokrovskij: La
majstro kaj Margarita
- beloruse:
- руды, рыжы
- ĉeĥe:
- rusý, ryšavý, zrzavý
- ĉine:
- 紅頭 [hóngtóu], 红头 [hóngtóu], 紅髮 [hóngfà], 红发 [hóngfà]
- france:
- roux (adj.)
- germane:
- rothaarig
- pole:
- rudy
- slovake:
- hrdzavý, ryšavý
- ukraine:
- рудий
rufulo
- Rufhara homo: la rufulo rigardis ŝin per duonfermitaj okuloj [2].
2.
M. A. Bulgakov, trad. S. Pokrovskij: La
majstro kaj Margarita
- beloruse:
- рудак, руды (наз.)
- france:
- roux (subst.)
- germane:
- Rotschopf
- pole:
- rudowłosy, rudzielec