*rif/o UV
*rifo
- 1.
-
Enmara danĝera roko,
kies supro preskaŭ elstaras el la akvo:
ilia boato rompiĝis kontraŭ rifoj
[1];
mia ŝipo rompiĝis sur rifoj
[2];
la malgaja kaj senhoma bordo de rifa kaj sovaĝa
insuleto
[3];
oni trovis meze de rifoj la korpon malvivan de unu el gardistoj
[4].
malprofundaĵo, klifo
- 2.
- (figure)
Danĝerigilo, risko de malsukceso:
ni ne devas ignori la rifojn, kiujn ni renkontos sur nia
vojo
PV
;
junulo sentas, ke malfacilaĵojn li tretos, barilojn li ne evitos, nek rifoj
nek klifoj lin haltigos
[5];
pluiras, sed laŭ rifoj, la dialogo inter judoj kaj la katolika eklezio
[6].
falilo2
ŝtono de falpuŝiĝo
1.
Volter, trad. Eugen Lanti: Kandid aŭ la optimismo, Ĉapitro XVII
2. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Tria
3. J. W. Goethe, trad. L. L. Zamenhof: Ifigenio en Taŭrido, Ifigenio en Taŭrido
4. Henri Vallienne: Ĉu li?, Ĉapitro Kvina
5. Monato, Raita Pyhälä: Kesto de viveroj, 2005
6. Monato, Armando Zecchin: Pluiras, sed laŭ rifoj, la dialogo inter judoj kaj la katolika eklezio, 2008
2. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Tria
3. J. W. Goethe, trad. L. L. Zamenhof: Ifigenio en Taŭrido, Ifigenio en Taŭrido
4. Henri Vallienne: Ĉu li?, Ĉapitro Kvina
5. Monato, Raita Pyhälä: Kesto de viveroj, 2005
6. Monato, Armando Zecchin: Pluiras, sed laŭ rifoj, la dialogo inter judoj kaj la katolika eklezio, 2008
- angle:
- 1. reef, dangerous rocks 2. danger
- beloruse:
- 1. рыф 2. падводны камень
- bulgare:
- 1. риф
- ĉeĥe:
- obtíže, podmořský útes, rif, úskalí
- ĉine:
- 礁石 [jiāoshí], 礁 [jiāo], 壁 [bì], 山崖 [shānyá]
- france:
- 1. récif, écueil 2. écueil
- germane:
- Klippe 1. Riff 2. Fallstrick
- hispane:
- 1. arrecife 2. escollo
- hungare:
- 1. sziklazátony, (víz alatti) szirt 2. buktató (átv.)
- japane:
- 礁 [しょう], 岩礁 [がんしょう], 暗礁 [あんしょう]
- nederlande:
- 1. rif 2. klip
- pole:
- 1. rafa, skała podwodna 2. rafa
- portugale:
- 1. recife
- ruse:
- 1. риф, подводный камень 2. подводный камень
- slovake:
- podmorský útes, rif, úskalie
- ukraine:
- риф