2retor/o
retoro
- 1.
- (ĉe la antikvuloj) Homo instruanta la arton trafe kaj elokvente paroli: Zoilo (4-a jarcento antaŭ Kristo) el Amfipolo estis helena sofisto, kineta filozofo kaj retoro, aŭtoro de akraj kritikoj pri Homero, pro kio li estis nomata […] vipo kontraŭ Homero [1].
- 2.
- (figure) Oratoro, kies parolado estas afekta, bombasta kaj senenhava: Augustin Josef Gruber […] estis brila retoro kaj kate[ĥi]zisto, bone moderiganta, modesta episkopo [2].
- angle:
- rhetorician
- beloruse:
- 1. рытар 2. напышлівы прамоўца
- ĉeĥe:
- rétor, řečník
- france:
- rhéteur
- germane:
- Rhetoriker 2. Redner
- hungare:
- 1. rétor, beszédoktató 2. dagályos szónok
- japane:
- 雄弁術教師 [ゆうべんじゅつきょうし], 修辞学教師 [しゅうじがくきょうし], 美辞麗句を並べる雄弁家 [びじれいくをならべるゆうべんか], 演説屋 [えんぜつや]
- nederlande:
- 1. retor 2. schoonprater
- pole:
- 1. retor 2. krasomówca
- portugale:
- 1. rétor
- rumane:
- 1. orator 2. vorbitor
- ruse:
- 1. ритор 2. напыщенный оратор
- slovake:
- rečník, rétor
- ukraine:
- ритор, пишномовний оратор