2retor/o

retoro

1.
(ĉe la antikvuloj) Homo instruanta la arton trafe kaj elokvente paroli: Zoilo (4-a jarcento antaŭ Kristo) el Amfipolo estis helena sofisto, kineta filozofo kaj retoro, aŭtoro de akraj kritikoj pri Homero, pro kio li estis nomata […] vipo kontraŭ Homero [1].
2.
(figure) Oratoro, kies parolado estas afekta, bombasta kaj senenhava: Augustin Josef Gruber […] estis brila retoro kaj kate[ĥi]zisto, bone moderiganta, modesta episkopo [2].
angle:
rhetorician
beloruse:
1. рытар 2. напышлівы прамоўца
ĉeĥe:
rétor, řečník
france:
rhéteur
germane:
Rhetoriker 2. Redner
hungare:
1. rétor, beszédoktató 2. dagályos szónok
japane:
雄弁術教師 [ゆうべんじゅつきょうし], 修辞学教師 [しゅうじがくきょうし], 美辞麗句を並べる雄弁家 [びじれいくをならべるゆうべんか], 演説屋 [えんぜつや]
nederlande:
1. retor 2. schoonprater
pole:
1. retor 2. krasomówca
portugale:
1. rétor
rumane:
1. orator 2. vorbitor
ruse:
1. ритор 2. напыщенный оратор
slovake:
rečník, rétor
ukraine:
ритор, пишномовний оратор

administraj notoj